Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
бейбастақсу — бейбастақсы етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бейбастақтандыр — бейбастақтан етістігінен жасалған өзгелік етіс. – Балаларыңды б е й б а с т а қ т а н д ы р м а й неге ұрсып қоймайсыңдар? (Қ. Әбдіқадыров, Әңгім., 27) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бейбастақтандыру — бейбастақтандыр етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бейбастақтану — бейбастақтан етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бейбастақтан — ет. Бейбастық көрсету, жүгенсіздену. ≈ Б е й б а с т а қ т а н б а с а ң қайтеді … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бейапар — (Алм.: Жам., Кег.) мазасыз, тынышсыз, бейбастақ. Б е й а п а р болсаң болады ақыл ысырап (Алм., Жам.). Әйелің б е й а п а р болса, жұрттың тыныштығынан не пайда? (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейбас — (Алм., Шел.; Сем., Абай) сотқар, бейбастақ, әдепсіз. Орынбектің баласы б е йб а с болып өсіпті (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейбастықтық — зат. сөйл. Бейбастақтық. Табиғатына тән емес, өзіне жараспайтын өрескел әдетпен әуестену – б е й б а с т ы қ т ы қ (Қаз. әйелдері, 1975, 2, 27) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
